Kiedy wiosna nie kojarzy Ci się tylko z piękną pogodą i długimi, leśnymi spacerami, to znak, że najprawdopodobniej jesteś… alergikiem. Męczący katar, ciągłe kichanie, permanentnie zatkany nos i zapalenie spojówek to dla Ciebie norma w sezonie wiosennym? Spokojnie, z tym da się walczyć!

Czym jest pyłkowica?

Pyłkowica, czyli uczulenie na pyłki roślin, to najczęstsza alergiczna choroba układu oddechowego. Pyłkowicę wywołują alergeny pyłków roślin wiatropylnych. Aby doszło do wywołania choroby, konieczne jest przebywanie w większym zbiorowisku rośliny uczulającej. Pojedyncze okazy mają za mało pyłku, aby do tego doszło. Ponadto, na zachorowanie mają również wpływ warunki klimatyczne oraz stopień zanieczyszczenia środowiska.

Objawy pyłkowicy

Uczulenie na pyłki dotyka niemal co piątą osobę w populacji ogólnej. Pyłkowica zaczyna się objawiać w wieku szkolnym, choć coraz częściej występuje już u przedszkolaków.

 Ze względu na swój niewielki rozmiar, pyłki osadzają się w górnych drogach oddechowych oraz spojówkach. Z kolei alergeny uwalniane z popękanych ziaren pyłków, dostają się do oskrzeli, utrudniając tym samym prawidłowe funkcjonowanie tym narządom.

Do najczęstszych objawów pyłkowicy zaliczamy między innymi:

• Katar sienny charakteryzujący się wodnistym katarem, napadami kichania, uczuciem blokady nosa oraz uporczywym swędzeniem nosa.
• Upośledzenie ujść zatok przynosowych, a więc charakterystyczne bóle głowy oraz niedrożność nosa.
• Zapalenie spojówek, czyli świąd, łzawienie oczu, obrzęk powiek, przekrwienie spojówek.
• Astmę oskrzelową, która charakteryzuje się suchym, napadowym kaszlem.
• Zmiany skórne w postaci pokrzywki, obrzęku naczynioruchowego oraz zaostrzenia atopowego zapalenia skóry.

Dodatkowymi objawami pyłkowicy mogą być także: zmęczenie, problemy z koncentracją, problemy z żołądkiem, depresyjne stany czy też wystąpienie zespołu alergii jamy ustnej.

Uczulenie na pyłki roślin – jak temu zaradzić?

W Polsce, sezon pylenia rozpoczyna się w jej części południowo – zachodniej i mniej więcej po ok. dwóch tygodniach dociera do części północno – wschodniej.

Wyróżniamy cztery fazy pylenia:

• Okres wczesnowiosenny – trwa od połowy lutego do połowy maja. W tej fazie szczególnie uważać wtedy powinni wszyscy ci, którzy są uczuleni na topolę, brzozę, olchę i dąb i leszczynę.
• Okres późnowiosenny – jest stosunkowo krótki, trwa od połowy maja do początku czerwca. Pylą wówczas przede wszystkim sosna oraz jodła.
• Okres letni – trwa od końca maja do połowy lipca. W tym okresie zagrożeniem dla alergików są trawy.
• Okres jesienny – trwa od połowy lipca do końca września. Jego cechą charakterystyczną są chwasty, z których najsilniej uczula bylica.

Uwaga na poszczególne pokarmy

Pyłkowica jest niezwykle uciążliwą chorobą, która może wywołać przykre objawy również drogą pokarmową. Podczas konsultacji lekarskiej, warto zapytać specjalistę o produkty, które w mechanizmie tzw. reakcji krzyżowych mogą powodować dolegliwości, np. osoby uczulone na bylicę nie powinny spożywać selera oraz banana.

Diagnostyka pyłkowicy

Diagnostyka tej alergii opiera się na wywiadzie lekarskim, obrazie klinicznym oraz na badaniach dodatkowych. Z uwagi na podobne dolegliwości, co przeziębienie, pyłkowica bywa rozpoznana dopiero po drugim, a nawet trzecim sezonie pylenia.

Leczenie pyłkowicy

Istnieją dwie metody postępowania w walce z pyłkowicą, a mianowicie:

• Leczenie przyczynowe
• Leczenie objawowe

Leczenie przyczynowe polega przede wszystkim na eliminacji alergenu z otoczenia chorego. Aby to osiągnąć w warunkach domowych, można stosować specjalne filtry oczyszczające powietrze czy też zamienić pościel na taką dla alergików. W tym przypadku warto też zadbać o odpowiednią profilaktykę, która polega na wzmocnieniu błony śluzowej nosa oraz jej nawilżeniu. Zalecanym do tego preparatem jest Rinozine nawilżająco – regenerująca maść do nosa.

Leczenie objawowe polega już na stosowaniu odpowiednich leków przeciwhistaminowych, przeciw anafilaktycznych, kortykosteroidów czy środków obkurczających błony śluzowe nosa. Takie leczenie odbywa się pod ścisłą kontrolą lekarza.